Tandglazuur is samengesteld dekken hydroxyapatiet die de moeilijkste mineraal in de mens is. Het is in direct contact met de mond en haar buitenoppervlak en de dentine onderliggende op de binnenzijde. Het heeft verschillende niveaus van dikte. Het is de dikste naar de cuspen, waar het bereikt zijn maximum van tussen 2 en 2,5 mm in delen en maximaal 3 mm in latere gebieden.
Het glazuur is doorschijnend, wit of blauw-grijs. De kleur van de tand wordt gegeven door de dentine kleur die door het glazuur blijkt. Dentine kleur is genetisch bepaald. Tanden zijn meestal wit, behalve aan de rand van de incise, waar de overheersende blauwachtig grijze geëmailleerde. Omdat het een anisotrope kristalstructuur, is het glazuur een weefsel genaamd birefringent. Het glazuur bestaat hoofdzakelijk uit anorganisch materiaal (90%) en slechts een kleine hoeveelheid organisch materiaal (2,9%) en water (4,5%). Deze glazuur anorganisch materiaal is vergelijkbaar met de apatiet.
Analyse van deze glazuur minerale bestanddelen onthult de overheersende maken omhoog als calcium fosfaten, waarvan de meest voorkomende gehydrateerd calcium hydroxyapatiet genoemd is. Zijn er geïsoleerde eiwitten in verscheidene verschillende fracties, en deze bevatten meestal een hoog percentage van serine, glutaminezuur en glycine. Kortom is het glazuur eiwit structurele, zeer speciaal voor hun aminozuur kiezers en die heet ammeline of enamelin. Er zijn binnen de niet-proteïnestoffen ook geciteerde glazuur citroenzuur ook wel citrates genoemd. De cellen die verantwoordelijk is voor de vorming van glazuur zijn de ameloblasts.
Tandglazuur bestaat voornamelijk uit kleine kristallen van calciumfosfaat. Eieren of eierschalen worden vaak gebruikt voor het repliceren van het tandglazuur als gevolg van het hoge gehalte aan calcium en haar reactie tegen zuren. Echter, de hardheid van het glazuur van de tanden is vergelijkbaar met glas, porselein of venster. Het is eigenlijk de tweede moeilijkste natuurlijke stof, pas na diamanten. Maar glas en porselein oppervlakken zachter dan het glazuur oppervlak gekristalliseerd zijn. Kip botten ook hebben hoge calciumgehalte en worden soms gebruikt om te vertegenwoordigen het tandglazuur. Geen andere stof kan echt replica tandglazuur in hardheid, echter.
Zoals vermeld, het tandglazuur is slechts een paar millimeter dik, maar het is de moeilijkste weefsel in het lichaam. Glazuur heeft betrekking op de kroon of alleen het zichtbare gedeelte van de tand. Tandglazuur weerstaat harde beten en beschermt levend weefsel gevonden in de binnenste lagen van de tand. Als het tandvlees weg van de wortels van de tanden van bacteriën rotten kunnen ze eten door het glazuur vormen een holte, bloot de binnenkant van de tand dentine, die is gemakkelijk opgesplitste.
Het glazuur zelf is een witte, kristallijne. Peuters hebben een heleboel oppervlaktetextuur in hun jassen van Pools, zodat hun tanden witter dan permanente tanden kijken. Als volwassenen leeftijd, het glazuur draagt. Als doorschijnend, aangezien wordt gedragen, toont de kleur hieronder door top glazuur. Dentine is geel, grijs, wit of grijs.
Ondanks zijn hardheid, kan het glazuur worden beschadigd door vele dingen. Als u uw tand breken moet u te bellen een noodsituatie tandarts zo spoedig mogelijk om te voorkomen dat verdere problemen. Glazuur het is niet een levend weefsel en is niet automatisch hersteld. Slanke zuren kunnen vernietigen het glazuur, zodat elke stof die zeer zuur het corrodeert. Dit omvat frisdranken en zelfs sommige vruchtendranken. Ziekten zoals zure terugvloeiing of boulimie kun ook zuur van de maag in de mond. Natuurlijk, suiker en bacteriën kunnen veroorzaken glazuur te vervagen en normale slijtage van je nagels te bijten, kauwen en slijpen uw tanden of andere harde voorwerpen zullen alle slijtage het glazuur van de tanden naar beneden.